Zarys problemu projektowego
Jedno z biur projektowych zleciło sprawdzenie projektu konstrukcji nośnej żelbetowej klatki schodowej o wysokości 45 m i podstawie 12 x 8 m. Klatka schodowa miała przylegać do budynku produkcyjnego na terenie jednego z zakładów przemysłowych. W trakcie realizacji prac projektowych powstała dość kuriozalna sytuacja pomiędzy głównym projektantem i inżynierem realizującym projekt wykonawczy. Główny projektant na etapie projektu budowlanego skonstruował w sposób nieprawidłowy zewnętrzny ustrój nośny klatki jako szkieletowy, oddylatowując go na całej wysokości od ścianowego trzonu windy. Jedyne połączenie między ustrojem szkieletowym i ścianowym skonstruował na poziomie dachu w sposób bardzo nietypowy (ryzykowny). Inżynier opracowujący rysunki szalunkowe zbrojenia, ze względu na bardzo duże wartości sił wewnętrznych, nie potrafił 'zmieścić' prętów zbrojeniowych w narzuconych wymiarach przekrojów poprzecznych słupów i belek. Zmiana wymiarów tych przekrojów na etapie projektu wykonawczego była w zasadzie niemożliwa ze względu na ograniczenia funkcjonalne projektu architektonicznego.
Wnioski z przeprowadzonej analizy obliczeniowej
Obawiając się reakcji głównego projektanta inżynier mający ogromny problem z projektem wykonawczym poprosił o zewnętrzne (tj. poza biurem) sprawdzenie narzuconych w projekcie budowlano-architektonicznym rozwiązań projektowych. Przeprowadzona analiza obliczeniowa potwierdziła słuszne obawy inżyniera o bezpieczeństwo zaprojektowanej bardzo smukłej klatki schodowej, a tym samym błędne założenia konstrukcyjne głównego projektanta obiektu. W obliczeniach wykazano, że obiekt w sposób istotny nie spełnia normowych warunków stanów granicznych nośności i użytkowalności. Jako działania naprawcze zaproponowano zamianę zewnętrznych elementów prętowych (słupów i rygli) klatki na elementy ścianowe. Ostatecznie konstrukcja nośna klatki schodowej została w całości wykonana jako ścianowa w technologii ślizgowej.